۱۳۹۲ آذر ۲۹, جمعه

آزادی از زندان تا مرگ علیرضا داوودی از شاهین شهر



علیرضا داوودی فعال دانشجویی چپ (دانشجویان آزادی‌خواه و برابری‌طلب)، فعال حقوق کارگران، فعال حقوق زنان، روزنامه نگار، دانشجوی رشتهٔ حسابداری دانشگاه اصفهان بوده است. وی به دلیل فعالیت‌های دانشجویی دارای سابقه بازداشت و زندان بوده و به فاصله کمی پس از آزادی از زندان در گذشته است؛ مرگ علیرضا داوودی از جمله مرگ‌های مشکوک به حساب می‌آید.

برخی فعالیتها


بازداشت و زندان

علیرضا داوودی به علت فعالیت در دانشگاه در ۲۴ بهمن ماه ۸۷، همزمان با بازداشت محمد پورعبدالله در تهران، در شهر شاهین‌شهر اصفهان بازداشت می‌شود. او در تاریخ ۵ اردیبهشت ٨٨ با قرار وثیقه ١۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.
وی پس از آزادی از زندان به دلیل شکنجه و آزار روحی و جسمی در زندان، دچار افسردگی شده بود. علیرضا داوودی پس از آزادی از زندان مصاحبه‌ای با نوید خانجانی مسئول کمیته حق تحصیل انجام می‌دهد که تنها مصاحبه وی پس از آزادی از زندان و پیش از مرگ است. در این مصاحبه علیرضا داوودی جزئیات شکنجه‌های روحی و جسمی را که در زندان به او رفته است فاش می‌سازد. فایل صوتی این مصاحبه پس از مرگ وی منتشر شده است.

محرومیت از تحصیل

علیرضا داوودی دانشجوی دانشگاه اصفهان در مجموع قبل و بعد از بازداشت ۶ ترم از تحصیل محروم گردیده بود که به گفته خود وی تا سال ۸۸ در حدود ۳ سال می شد که از حضور در دانشگاه و ادامه تحصیل محروم بود.


مرگ مشکوک

علیرضا داوودی در تاریخ ۷ مرداد ۸۸ در سن ۲۶ سالگی ۳ ماه پس آزادی از زندان به طرز مشکوکی در بیمارستان خورشید اصفهان درگذشت. وی ۲۰ روز قبل بدلیل مشکلات روحی در بیمارستان بستری بوده ولی هیچگونه مشکل جسمی نداشته است. پزشکان وی دلیل مرگ او را ایست قلبی اعلام کرده‌اند.
خانواده و دوستان علیرضا داوودی مرگ او را طبیعی نمی‌دانند و مرگ وی را از جمله مرگ‌های مشکوک فعالین در ایران به حساب می‌آورند.

بازداشت مهدی ری شهری تنگستانی (اهل شاهین شهر) توسط ماموران اداره اطلاعات سپاه در تهران


مهدی ری شهری تنگستانی اهل شاهین شهر بوده و در ماههای اخیر در یک کارگاه سی ان جی در تهران مشغول به کار بوده است . این فعال شبکه های اجتماعی یک ماه پیش توسط ماموران اداره اطلاعات سپاه بازداشت شده بود.

بازداشت دو فعال مجازی دیگر توسط اطلاعات سپاه :

 محمد امین اکرمی و مهدی ری شهری تنگستانی دوتن دیگر از مدیران و فعالان فیس بوک توسط اطلاعات سپاه بازداشت شده اند .
به گزارش کلمه ،روز یکشنبه ۱۰ آذر  که اخیرا نهاد اطلاعات سپاه دامنه فعالیت هاى خود در شبکه هاى اجتماعى مجازی را گسترش داده و در سکوت خبرى اقدام به دور جدیدى از بازداشت ها کرده است. این بازداشتها محدود به تهران نبوده اما بخش عمده بازداشت شدگان به بازداشتگاه ٢ الف سپاه در زندان اوین منتقل شده واز مدت ها پیش تحت بازجویى قرار گرفته اند.
محمد امین اکرمی از ایرانیان خارج از کشور بوده است که حدود ۶ ماه پیش از هند به ایران بازگشته است و از اوایل آذر ماه در بازداشت اطلاعات سپاه و در بند دو-الف تحت بازجویی قرار دارد .
مهدی ری شهری تنگستانی اهل شاهین شهر بوده و در ماههای اخیر در یک کارگاه سی ان جی در تهران مشغول به کار بوده است . این فعال شبکه های اجتماعی یک ماه پیش توسط ماموران اداره اطلاعات سپاه بازداشت شده بود.

کلمه در آخرین گزارش خود در مورد پرونده بازداشت فعالان سایبری توسط اطلاعات سپاه عنوان کرده بود که بازجویان سپاه با در اختیار گرفتن این صفحات به ابزارى براى نظارت و کنترل بر کاربران فیس بوک دست یافته و پیش بینى مى شود پس از چندى با اعلام هک شدن صفحات پر مخاطب به دنبال ایجاد رعب در فضاى مجازى باشند، این در حالى است که»عامل انسانى« تحت فشار و شکنجه، نقش کلیدى در پروژه آن ها دارد نه «توانایى فنى».
از سوى دیگر بنا به گزارش دیگرى، فعالان اینترنتى بازداشت شده در بند٢الف تحت فشار و تهدید مجبور بهحضور در مصاحبه هاى تلویزیونى شده اند که در آن  از آن ها خواسته شده علیه خود اعتراف کرده و سخنانى در مورد مفاسد و مضرات شبکه هاى اجتماعى مانند فیس بوک بر زبان آورند.

۱۳۹۲ آذر ۹, شنبه

«صدای بی صدایان» در دفاع از زندانیان و محکومان به اعدام غیرسیاسی



هدف ما دفاع از هر کسی است که به اتهامات یا به دلایل غیرسیاسی در زندان به سر می برد و یا حکم اعدام برایش صادر شده است. به باور ما، دستگاه قضایی رژیم جمهوری اسلامی، ناعادلانه و غیرانسانی است؛ چرا که قوانین جزایی آن که بر اساس شریعت اسلامی است، به علاوه دیگر سیاستها و قوانین ناعادلانه رژیم، عامل اصلی ناهنجاری های اجتماعی در ایران است
.
ما مخالف اعدام و مخالف زندان هستیم و آن را غیرانسانی می دانیم و از همه زندانیان با هر جرمی دفاع می کنیم و معتقدیم که با زندانیان غیرسیاسی همانند زندانیان سیاسی در زندان های جمهوری اسلامی رفتار ضدانسانی صورت می گیرد. احساسات و سرنوشت خانواده های این زندانیان نیز برای ما مهم است؛ چرا که خانواده زندانیان سیاسی عموما از خانواده زندانیان اجتماعی در وضعیت بهتری در نزد افکار عمومی قرار دارند، و خانواده های زندانیان اجتماعی بی پناه تر هستند و درد فقدان عزیزان خود را باید به تنهایی به دوش بکشند.
از دید ما، بسیاری از کسانی که در زندان به سر می برند و حقوق انسانی شان پایمال می شود، عمدتا از طبقه محروم جامعه هستند، و بنابراین، خود و خانواده های شان نیاز به کمک و حمایت دارند. به باور ما، زندان طرد کسانی است از افراد جامعه که دچار مشکل شده اند. وقتی کسی در زندان به همراه کودکش به سر می برد، به او تجاوز می شود یا با او برخورد غیرانسانی می شود، دیگر فرقی نمی کند که زندانی سیاسی باشد یا غیرسیاسی. وقتی کسی را در زندان شکنجه می کنند، برای ما فرقی نمی کند که جرمش چیست .
ما تلاش می کنیم که با کمک مردم، اسامی اعدام شدگان و محکومان به اعدام و زندانیان اجتماعی را جمع آوری کنیم و رفتاری که با آنها شده است را منعکس کنیم و منبعی باشیم مانند یک بانک اطلاعاتی حقوق بشری که ظلم هایی که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی نسبت به آنها روا داشته است را افشا کنیم. حمایت از زندانیان گمنام، محروم و بی پناه از جمله وظایف ماست؛ و امیدواریم به مرور بتوانیم پای درد دل آنها و خانواده شان نیز بنشینیم.
لطفا مطالب خود را از طریق پیام خصوصی در فیسبوک به شکل ناشناس و با اسم مستعار برای ما بفرستید تا منتشر کنیم. می خواهیم بدانیم و به دنیا نشان دهیم که چه برخوردهای غیرانسانی ای با زندانیان اجتماعی در ایران می شود و چه مشکلاتی برای خانواده های آنها به وجود آمده است. امیدواریم با کمک مددکاران اجتماعی و وکلا و خانواده ها و مردم بتوانیم صدای بی صدایان زندانی باشیم. به یاد داشته باشیم که زندان فرار از حل معضلات اجتماعی است و حکم قرنطینه کردن کسانی را دارد که به آن دچار شده اند. پس زندان و اعدام، راه مبارزه با ناهنجاریهای اجتماعی نیست.

«صدای بی صدایان»
دوشنبه، ۴ آذر ۱۳۹۲

صفحه فیسبوک «صدای بی صدایان» " در دفاع از محکومان به اعدام و زندانیان غیر سیاسی و خانواده های آنان"
 

https://www.facebook.com/sedaye.bisedayan

۱۳۹۲ آذر ۳, یکشنبه

با غرب بر سر مسئله اتمی به توافق رسیدید با عدم توافق مردم با خود چه خواهید کرد ? با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید?



توافق با غرب، برای بقای جمهوری اسلامی و حل بحران های بین المللی بوده است و نه رفاه حال ملّت ایران و حل بحران خارجی نیز در جهت منافع باندهای مافیایی و افزایش درآمد اقتصادی و همچنین آزاد سازی پول های بلوکه شده رژیم بوده است .در ضمن باید دقت کرد که آزاد شدن پول های بلوکه شده جمهوری اسلامی بوده است که تو جیب حاکمان غارتگر می رود و نه پول های بلوکه شده مردم ایران و از 45 تا 60 میلیارد دلار برآورد می شود آمریکا 8میلیارددلار از دارایی‌ایران را آزاد کرد.
 به گزارش رسانه های ایرانی و غربی ایران و گروه پنج به علاوه یک موفق شدند در ساعات آغازین امروز بر سر محتوای یک قرارداد برای مدت شش ماه به توافق برسند. وزیر امور خارجه فرانسه در گفتگو با خبرگزاری «آسوشیتد پرس» و محمد جواد ظریف نیز از طریق «توئیتر» خبر نهایی شدن توافق نامه ایران و غرب را تایید کرده اند.

رژیم و هواداران آن با دم خود گردو شکستند که ایران و غرب به توافق رسیدند اما فراموش می کنند که این امر به معنای توافق مردم با رژیم نیست .

محمدجواد ظریف، در نشست خبری خود پس از مذاکرات، “به‌رسمیت شناخته‌شدن برنامه غنی‌سازی ایران” را مهم‌ترین بخش مذاکرات عنوان کرد.
ظریف افزود: “اگر قانون ان‌پی‌تی را بخوانید اشاره کرده که کشورها می‌توانند در چارچوب ان‌پی‌تی غنی‌سازی کنند و دیگر کشورها باید به آن احترام بگذارند.”
این در حالی است که جان کری، در نشست مطبوعاتی خود در ژنو که پیش از نشست ظریف برگزار شد گفت: “این توافق مهم‌ترین بخش‌های برنامه هسته‌ای ایران را متوقف می‌کند. ما به تأسیسات کلیدی ایران دسترسی خواهیم داشت. ایران توافق کرده که همه غنی‌سازی بالای پنج درصد را متوقف کند و ذخیره غنی‌شده خود را کاهش دهد. یعنی در شش ماه آینده این ذخیره به صفر خواهد رسید.”
کری افزود: “بر این اساس ایران دیگر تأسیسات هسته‌ای نخواهد ساخت. سانتریفیوژهای جدید نخواهد ساخت.”

با غرب بر سر مسئله اتمی به توافق رسیدید با عدم توافق مردم با  جمهوری اسلامی چه خواهید کرد ?!
توافق رژیم با غرب به معنای توافق مرم با رژیم نبوده و نیست.مگر مردم مخالفتشان به خاطر عدم توافق جمهوری اسلامی بر سر انرژی اتمی با غرب بوده است که حال با رسیدن به توافق و خوردن جام زهر با نرمش قهرمانانه باعث شود که مردم جنایات رژیم و مطالبات انسانی خود را فراموش کنند ?!
رژیم حتی اگر بتواند موقتا بر بحران جهانی فائق آید اما بحران داخلی و نارضایتی و مخالفت مردم با رژیم همچنان بر قوت خود باقی خواهد ماند.


ویدئو رویش ناگزیر جوانه ها داریوش


و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهایتان زخم دار است

با ریشه چه می کنید؟

گیرم که بر سر این باغ بنشسته در کمین پرنده اید

پرواز را علامت ممنوع می زنید

با جوجه های نشسته در آشیان چه می کنید؟

گیرم که می کشید

گیرم که می برید

گیرم که می زنید
خسرو گلسرخی

۱۳۹۲ آبان ۱۲, یکشنبه

به احتمال زیاد تو نیز یک آنارشیست هستی...٬ برگردان از الهه بقراط

الاهه بقراط

به احتمال زیاد تو نیز یک آنارشیست هستی...٬ برگردان از الهه بقراط

بخش بزرگی از رفتارهای ضداجتماعی که سبب می‌شوند ما به این بیندیشیم که به ارتش، پلیس، زندان و دولت‌ها نیازمندیم تا زندگی ما را کنترل کنند، بر پایه بی‌عدالتی‌های سیستماتیک بروز می‌کند که اتفاقا به وسیله همان ارتش، همان پلیس، همان زندان‌ها و همان دولت‌ها به وجود می‌آیند. هر بار که شما به جای تصمیم گرفتن به عنوان یک فرد، با یافتن توافق‌ و یا گوش دادن به دیگران، بر تفاوت‌های خود با آنها غلبه می‌کنید، شما یک آنارشیست هستید! هر بار که شما چیزی را با دوستانتان تقسیم می‌کنید، و یا با همدیگر تصمیم می‌گیرید، شما یک آنارشیست هستید! 


دیوید گرابر
برگردان از الاهه بقراط
شاید شما هم جایی شنیده باشید که آنارشیست‌ها ظاهرا کیستند و چه اعتقادی دارند. احتمالا همه آن چیزی که شنیده‌اید، مزخرف است. زیرا خیلی‌ها فکر می‌کنند آنارشیست‌ها طرفدار خشونت، هرج و مرج و ویرانی و علیه هر شکلی از نظم و سازمان‌یافتگی هستند، یا اینکه نیهیلیست‌های دیوانه‌ای هستند که می‌خواهند همه چیز را از بین ببرند. همه اینها به شدت غلط است. آنارشیست‌ها خیلی ساده به این اعتقاد دارند که انسان‌ها می‌توانند مناسبات خوبی با یکدیگر برقرار کنند بدون آنکه لازم باشد کسی آنها را به آن مجبور کند. آنارشیسم در واقع یک ایده بسیار ساده است. اما صاحبان ثروت و قدرت از دیرباز آن را به شدت خطرناک قلمداد می‌کنند.
به زبان ساده، آنارشیسم بر دو فرض بنیادین قرار دارد:
یکی اینکه، انسان‌ها در یک شرایط معمولی آنقدر خردمند و نجیب هستند که آنها را به حال خودشان گذاشت تا خود و جامعه خویش را سازماندهی کنند بدون آنکه لازم باشد به آنها گفت چگونه.
دیگر اینکه، قدرت فاسد می‌کند.
در آنارشیسم موضوع بیش از هر چیز بر سر این است که آن شهامتی را ایجاد کرد که به وسیله آن بتوان آنچه را دور و بر ما روی می‌دهد، واقعا جدی گرفت و بر روی آنها به طور مداوم و تا به آخر تأمل کرد. ممکن است عجیب به نظر آید اما در بسیاری از نکات تعیین کننده، شاید شما نیز احتمالا آنارشیست باشید حتا اگر آن را ندانید. به چند نمونه در زندگی روزانه نگاهی می‌افکنیم:
نمونه یک: شما در صف یک اتوبوس که پر از مسافر است ایستاده‌اید. آیا منتظر می‌مانید تا نوبت شما برسد، و دیگران را هُل نمی‌دهید، اگرچه تا چشم کار می‌کند از هیچ پلیس و مأموری خبری نیست؟
اگر پاسخ شما «بله» است، شما مانند یک آنارشیست رفتار کرده‌اید! اصل اساسی آنارشیستی چیزی جز خودسازماندهی نیست: انسان‌ها حتما نباید با یک مجازات تهدید شوند تا به توافق‌های خردمندانه در مناسبات با یکدیگر برسند و یا به شایستگی و احترام با یکدیگر برخورد کنند.
همه انسان‌ها فکر می‌کنند در این موقعیت هستند که عاقلانه رفتار کنند. اگر شما فکر می‌کنید که ما به قوانین و نهادهای حقوقی نیاز داریم، تنها به این دلیل است که نمی‌خواهید باور کنید که بقیه انسان‌ها نیز خود را در همان موقعیت می‌بینند! اما، آیا همه این انسان‌ها درست همان گونه که شما درباره آنها فکر می‌کنید، راجع به شما فکر نمی‌کنند؟
آنارشیست‌ها این گونه استدلال می‌کنند که بخش بزرگی از رفتارهای ضداجتماعی که سبب می‌شوند ما به این بیندیشیم که به ارتش، پلیس، زندان و دولت‌ها نیازمندیم تا زندگی ما را کنترل کنند، بر پایه بی‌عدالتی‌های سیستماتیک بروز می‌کند که اتفاقا در وهله نخست به وسیله همان ارتش، همان پلیس، همان زندان‌ها و همان دولت‌ها به وجود می‌آیند.
انسان‌ها عادت کرده‌اند که اگر با آنها طوری رفتار شود که انگار عقیده‌شان هیچ اهمیتی ندارد، خشمگین و بدبین می‌شوند و حتا دست به کارهای خشونت‌آمیز بزنند، چیزی که تا حدی به درستی به دارندگان قدرت این امکان را می‌دهد که ادعا کنند عقاید این انسان‌ها اعتباری ندارد. اما اگر این انسان‌ها دریابند که عقاید آنها به اندازه عقاید دیگر انسان‌ها اعتبار دارد، آنگاه به طرز عجیبی معقول و منطقی می‌شوند.
خلاصه اینکه، آنارشیست‌ها معتقدند بیش از هر چیز این قدرت و تأثیرات قدرت است که انسان‌ها را بی‌فکر و بی مسئولیت به بار می‌آورد.
نمونه دو: آیا شما عضو یک کلوپ، یک باشگاه ورزشی یا سازمان‌هایی هستید که داوطلبانه تشکیل شده‌اند و در آنها تصمیمات نه از بالا بلکه بر اساس دمکراسی از پایین گرفته می‌شود؟
بله؟ در این صورت به سازمانی تعلق دارید که بر اساس اصول آنارشیستی عمل می‌کند!
یک اصل اساسی دیگر آنارشیستی تعلق داوطلبانه است. در واقع، خیلی ساده، در آنارشیسم مسئله بر سر این است که اصول حقیقی دمکراسی را در زندگی روزانه پیاده کرد. البته با این تفاوت که آنارشیست‌ها به جامعه‌ای اعتقاد دارند که در آن همه چیز بر اساس این اصول سازماندهی می‌شود و در آن همه گروه‌ها با موافقت داوطلبانه اعضا تأسیس شده‌اند. به این ترتیب اشکال سازمانی پایگانی [هیرارشی] و نظامی، که به وسیله یک سلسله فرمان از بالا به پایین شکل می‌گیرد، مانند ارتش، دستگاه اداری یا شرکت‌های بزرگ دیگر ضرورتی ندارند.
شاید شما باور نمی‌کنید که چنین دنیایی ممکن باشد. اما هر بار وقتی که شما بر اساس یک همگرایی و نه تهدید به یک توافق دست می‌یابید، هر بار که شما پیمان‌های داوطلبانه با کسی می‌بندید یا با او توافق می‌کنید و یا به یک نتیجه مشترک می‌رسید، به طوری که در روند آن بر مشکلات و یا نیازمندی‌های دیگران آگاهی می‌یابید، شما یک آنارشیست هستید، حتا اگر هنوز بر آن آگاهی ندارید.
آنارشیسم همان چیزیست که انسان‌ها، وقتی به آنها اجازه داده شود، آنچه را انجام بدهند که دلشان می‌خواهد و همان چیزیست که بتوانند با انسان‌های آزاد دیگری وارد همکاری شوند که بر آن مسئولیت متقابلی که با خود چنین آزادی‌ای را می‌آورد، آگاه هستند. این، ما را به یک نکته تعیین کننده دیگر می‌رساند: در حالی که انسان‌ها، هنگامی که با دیگران به طور برابر روبرو می‌شوند، می‌توانند خردمند و با ملاحظه باشند، اما در طبیعت آنهاست که به محض اینکه یکی بر دیگران قدرت مسلط می‌یابد، این موقعیت [برابر] را از دست بدهند. اگر انسان‌ها به قدرت مجهز شوند، آنگاه از آن تقریبا بدون استثناء به این یا آن شکل سوء استفاده خواهند کرد.
نمونه سه: آیا گمان می‌کنید بیشتر سیاستمداران آدم‌های خودخواه و از خودراضی هستند که فقط به فکر ترقی خودشانند و منافع عموم برایشان هیچ اهمیتی ندارد؟
اگر پاسخ‌تان بله است، پس، از انتقاد آنارشیستی به جامعه امروزی، دست کم به طور کلی، حمایت می‌کنید. آنارشیست‌ها معتقدند که قدرت فاسد می‌کند و کسانی که در تمام زندگی برای قدرت تلاش می‌کنند، آخرین کسانی هستند که باید در سپردن این قدرت به آنها اعتماد کرد!
آنارشیست‌ها معتقدند نظام اقتصادی کنونی انسان‌ها را بیشتر برای خودپسندی و بی‌رحمی آنها پاداش می‌دهد تا برای رفتار درست و مشفقانه آنها. بسیاری از انسان‌ها به این سخن باور دارند. تفاوت در این است که بسیاری فکر می‌کنند نمی‌توان کاری علیه آن کرد، یا، آن گونه که نوچه‌های قدرتمندان مانند ترجیع‌بند همواره تکرار می‌کنند، هر کاری اوضاع را خراب‌تر از آنچه هست خواهد کرد.
اما اگر هیچ کدام از اینها درست نباشد، چه؟
آیا دلیلی وجود دارد که توضیح داد چرا ما چنین فکر می‌کنیم؟ بیشتر پیش‌بینی‌ها درباره یک دنیای بدون دولت‌های ملی و یا بدون سرمایه‌داری با بررسی‌های دقیق نشان می‌دهد که همگی از اساس غلط بوده‌اند. جوامع بسیاری بدون دولت وجود داشته‌اند. در بسیاری از نقاط جهان انسانی‌هایی هستند که همین امروز خارج از کنترل دولت‌ها زندگی می‌کنند، بدون آنکه همدیگر را از بین ببرند. آنها مانند خیلی از انسان‌های دیگر خیلی ساده زندگی خودشان را می‌کنند. وقتی در این تأمل می‌شود که چگونه می‌توان این را در یک جامعه پیچیدهِ شهریِ فنی پیاده کرد آنگاه با سلسله‌ای از پرسش برخورد می‌کنیم که برایشان پاسخی نداریم چرا که کمتر کسی درباره‌‌اش می‌پرسد. آنارشیست‌ها فکر می‌کنند درست همین پرسش‌ها را باید مطرح کرد.
نمونه چهار: واقعا شما به آنچه برای فرزندانتان تعریف می‌کنید (یا والدین شما برای شما تعریف کردند) باور دارید؟
«موضوع سر این نیست که چه کسی شروع کرد»، «یک بی‌عدالتی، بی‌عدالتی دیگر را از بین نمی‌برد»، «وسایل‌ات را مرتب کن»، «آنچه را بر خود نمی‌پسندی، بر دیگری مپسند»، «به آدم‌ها برای اینکه مثل تو نیستند، بدی نکن». شاید ما باید سرانجام تصمیم بگیریم که وقتی به فرزندانمان می‌گوییم چه چیز خوب است و چه چیز بد، بدانیم که آیا می‌خواهیم به آنها دروغ بگوییم؟ یا اینکه آماده هستیم خود مطالبات خویش را جدی بگیریم. اگر واقعا درباره این آموزش‌های اخلاقی بالا به طور جدی اندیشه کنیم، آنگاه خیلی زود از آنارشیسم سر درخواهیم آورد.
مثلا به این یکی توجه کنید: «یک بی‌عدالتی، بی‌عدالتی دیگر را از بین نمی‌برد». اگر واقعا این حرف را جدی بگیریم، آنگاه تقریبا همه جنگ‌ها و همه سیستم حقوق کیفری پا در هوا خواهند شد. عین همین درباره تقسیم کردن وجود دارد.
مرتب به بچه‌ها می‌گوییم که آنها باید یاد بگیرند به نیاز دیگران توجه کنند و چیزی را که دارند تقسیم کنند و همدیگر را متقابلا حمایت کنند. ولی بعد که پا به دنیای واقعی می‌گذاریم این تصور را داریم که همه انسان‌ها به طور طبیعی خودخواه و در حال مسابقه دادن با یکدیگر هستند. یک آنارشیست در اینجا به این نکته توجه خواهد داد که آنچه ما به بچه‌هایمان می‌گوییم، درست است! در عمل هر دستاورد بزرگ در تاریخ بشریت و هر کشف و هر آنچه زندگی ما را به یک زندگی خوب تبدیل می‌کند، بر اساس همکاری و تعاون و کمک متقابل بنا شده است. بسیاری از انسان‌ها امروز برای دوستان و خویشان خویش بیشتر پول خرج می‌کنند تا برای خود. به احتمال زیاد همیشه افرادی وجود خواهند داشت که فکر می‌کنند همیشه در حال رقابت و مبارزه با همنوعان خود هستند. ولی با این همه دلیلی وجود ندارد که چرا باید جامعه را به چنین رفتاری تشویق کرد یا حتا انسان‌ها را تحریک کرد که بر سر نیازهای اساسی خود با یکدیگر مبارزه کنند.
نمونه پنج: آیا فکر می‌کنید که انسان‌ها از اساس در وجود خود فاسد و بد هستند یا گروه‌های معینی (زنان، رنگین پوستان، انسان‌های متوسط که نه پولدارند و نه دانش‌آموخته) حقیرند و باید توسط کسانی که بالاتر از آنها هستند، حکومت شوند؟
اگر پاسخ شما «بله» است، پس شما واقعا یک آنارشیست نیستید. اما اگر پاسخ شما «نه» است، پس نود درصد با اصول آنارشیستی مطابقت دارید و احتمالا بر اساس همان اصول نیز زندگی می‌کنید. هر بار که شما با یک انسان دیگر با ملاحظه و احترام برخورد می‌کنید، یک آنارشیست هستید. هر بار که شما به جای تصمیم گرفتن به عنوان یک فرد، با یافتن توافق‌های خوب و یا گوش دادن به دیگران، بر تفاوت‌های خود با آنها غلبه می‌کنید، شما یک آنارشیست هستید. هر بار که شما در موقعیتی قرار داشتید که می‌توانستید با زیر فشار قرار دادن کسی، خودتان به جای او تصمیم بگیرید ولی به جای این کار، با خردمندی و عدالت به همان شخص رجوع دادید، شما یک آنارشیست هستید. هم چنین هر بار که شما چیزی را با دوستانتان تقسیم می‌کنید، و یا با همدیگر تصمیم می‌گیرید چه کسی ظرف‌ها را بشوید و یا عادلانه رفتار می‌کنید، شما یک آنارشیست هستید.
حالا ممکن است شما بگویید همه اینها خوب و قشنگ است برای اینکه بتوان در یک گروه کوچک با همدیگر کنار آمد. اداره یک شهر یا یک کشور اما موضوع دیگریست. البته شما تا اندازه‌ای حق دارید. حتا اگر بتوان جامعه را غیرمتمرکز کرد و قدرت را تا جایی که ممکن است به انجمن‌های کوچک سپرد، باز هم چیزهایی وجود دارد که می‌باید آنها را در سطوح بالاتری هماهنگ کرد: از برنامه پرواز هواپیماها تا تصمیم درباره اهداف تحقیقات پزشکی. اما تنها به این دلیل که چیزی پیچیده است، به این معنا نیست که نمی‌توان آن را بر اساس تصمیم مشترک پیش برد.
آنارشیست‌ها ایده‌ها و دیدگاه‌های مختلفی درباره خودگردانی جوامع پیچیده تدوین کرده‌اند که توضیح آنها در این مقاله نمی‌گنجد. در اینجا به دو اشاره بسنده می‌کنیم: نخست اینکه، انسان‌های بسیاری وقت زیادی را صرف کردند تا مدل‌هایی برای یک جامعه واقعا دمکراتیک و سالم ارائه دهند. دیگر اینکه، هیچ آنارشیستی ادعا نمی‌کند که یک طرح بی عیب و نقص دارد. ما مطلقا نمی‌خواهیم یک جامعه قالبی و از پیش آماده شده تحمیل کنیم. در حقیقت ما خود نیز حتا به بخش کوچکی از مشکلاتی که بر سر راه ما برای رسیدن به جامعه‌ای که در آن تصمیمات به طور مشترک به وسیله همه شهروندان گرفته ‌شود، آگاه نیستیم. با این همه مطمئن هستیم تا زمانی که ما به اصول خود که چیزی جز احترام و انسانیت نیست، وفادار بمانیم، ابتکارات بشری می‌تواند همه این مشکلات را از میان بردارد.
*دیوید گرابر، مردم شناس 52 ساله آمریکایی، پژوهشگر و استاد دانشگاه در لندن، از بیش از سه دهه پیش یک آنارشیست شناخته شده است.

منبع:
http://faszinationmensch.com/2013/09/20/mit-hoher-wahrscheinlichkeit-bist-auch-du-ein-anarchist/

۱۳۹۲ مهر ۲۴, چهارشنبه

ما مخالف نیروگاه های اتمی در کشور هستیم. زباله‌های هسته‌ای تا ۱۰٬۰۰۰ سال نیز تشعشعات خطرناک دارند

رآکتورهای هسته‌ای و مرکز پردازش پلوتونیوم سایت هنفورد در کنار رودخانه کلمبیا (۱۹۶۰)

دولتها با ساخت نیروگاه های اتمی، آینده زمین را در معرض فاجعه ای بزرگ قرار می دهند. بزرگترین اتش سوزی در یک نیروگاه غیر اتمی نهایتاً می تواند به مرگ چند ده یا چند صد نفر منجر شود اما یک نشت کوچک در یک نیروگاه اتمی می تواند زندگی هزاران انسان و موجود زنده دیگر را نابود سازد در حالیکه آثار مصیبت بار آن می تواند تا سالهای سال گریبانگیر نسلهای بعد باشد. وظیفه ی ما چیست؟ آیا می بایست فریب دوئل میان دولتها را بخوریم و در مقابل نگاه تبعیض آمیز قدرتهای جهان به موضوع انرژی اتمی در کشورهایی مثل ایران، با غرور از حقوق هسته ای دفاع کنیم یا اینکه همصدا با تمامی مخالفین نیروگاه های اتمی، مخالف ساخت و توسعه نیروگاه های اتمی در کشور خود باشیم؟

از خطرهایی که همواره بیم آن می‌رود، حمله احتمالی به نیروگاه‌های هسته‌ای است، چرا که با انفجار نیروگاه محوطه‌ای به شعاع ۲۰ کیلومتر بشدت آلوده می‌شود و هیچ موجود زنده‌ای را باقی نمی‌گذارد و در اثرات تخریبی ژنتیکی تا ۱۰ نسل را بر روی محوطهٔ بزرگتری در حدود شعاع ۴۰ کیلومتر باقی خواهد گذاشت.

 یافتن راهی ارزان و ایمن برای انبار کردن زباله‌های هسته‌ای چالشی پر اهمیت در زمینه چرخه سوخت هسته‌ای است زیرا این ضایعات تا ۱۰٬۰۰۰ سال نیز تشعشعات خطرناک دارند.
مهمترین مسئله‌ از نظر مخالفان انرژی هسته‌ای امنیت محیط زیستی نیروگاه هسته‌ای است زیرا فعالیت هسته‌ای می‌تواند مانند سایت هنفورد آلایش شدید محیط زیستی از خود باقی گذارد، و یا با اشتباه و نقص فنی فجایعی مانند فاجعه چرنوبیل قابلیت رخ دادن خواهند داشت.آلایش هسته‌ای همواره از نگرانیهای این نوع صنعت بطور کل بوده‌است.

سایت هنفورد (به انگلیسی: Hanford Site)‏ یک مرکز گسترده و تقریباً از رده خارج انرژی هسته‌ای در کنار رودخانه کلمبیا در ایالت واشینگتن در کشور آمریکا است. این سایت آلوده‌ترین سایت هسته‌ای ایالات متحده و مرکز بزرگترین فعالیت‌های پاکسازی هسته‌ای در این کشور است. سایت هنفورد در سال ۱۹۴۳ میلادی به عنوان بخشی از پروژه منهتن در نزدیکی شهر هنفورد در ایالت واشینگتن تاسیس شد. نخستین رآکتور تمام‌عیار تولید پلوتونیوم دنیا - موسوم به رآکتور B - در سایت هنفورد برپا شد. نخستین بمب اتمی دنیا در «آزمایش هسته‌ای ترینیتی» و بمب اتمی «فت من» که روی شهر ناکازاکی منفجر شد، هردو پلوتونیوم‌های تولید شده در سایت هنفورد را بکار بردند. امروزه بیشتر تشکیلات سایت هنفورد از رده عملیاتی خارج شده‌اند.
در دوران جنگ سرد، سایت هنفورد به ۹ رآکتور هسته‌ای و ۵ مجموعه پردازش پلوتونیوم مجهز شده بود. پلوتونیوم مورد استفاده در تمامی ۶۰٬۰۰۰ جنگ‌افزار هسته‌ای ایالات متحده در همین مراکز تولید شده است. فناوری هسته‌ای در آن دوران پیشرفت سریعی داشت و دانشمندان سایت هنفورد پایه‌گذار بسیاری از روش‌های نخستین دفع ضایعات هسته‌ای و راهکارهای ایمنی مربوط به صنایع هسته‌ای بودند. با وجود این، بسیاری از روش‌های بکار رفته در دفع ضایعات هسته‌ای و راهکارهای ایمنی مورد استفاده در سایت هنفورد ناکافی بودند، بطوریکه در طول دهه‌های گذشته، مقادیر بسیاری آلاینده رادیواکتیو خطرناک از سایت هنفورد در هوا و آب رودخانه کلمبیا رها شده که سلامت شهروندان منطقه و اکوسیستم رودخانه کلمبیا را تهدید می‌کند.
با پایان جنگ سرد، تشکیلات مربوط به ساخت سلاح هسته‌ای در سایت هنفورد بسته شد، اما مقدار ۲۰۴٬۰۰۰ متر مکعب ضایعات رادیواکتیو سطح بالا که در اثر فعالیت این تشکیلات هسته‌ای تولید شده کماکان در سایت باقی‌مانده است که دو سوم حجم کل ضایعات هسته‌ای سطح بالا در کشور آمریکا را تشکیل می‌دهد. سایت هنفورد به عنوان آلوده‌ترین مرکز هسته‌ای کشور آمریکا، در حال حاضر کانون فعالیت‌های پاکسازی ضایعات هسته‌ای است، اما با این حال دارای یک نیروگاه هسته‌ای فعال، یک آزمایشگاه علمی به نام آزمایشگاه ملی شمال‌غربی پاسیفیک و یک رصدخانه به نام رصدخانه لیگوی هنفورد است.

آلایش هسته‌ای آلودگی است که توسط زباله‌ها و یا پسماندهای هسته‌ای ایجاد می‌گردد. این‌ها موادی هستند که در نیروگاه‌های هسته‌ای از طریق شکافت هسته‌ای تولید می‌شوند.
تمام ترکیبات اورانیوم رادیواکتیو هستند. در کل ترکیبات اورانیوم به‌سختی جذب روده و ریه می‌شوند و خطرات رادیولوژیکی آن باقی می‌ماند. فلز خالص اورانیوم نیز خطر آتش‌سوزی به همراه دارد. فرد ممکن است با تنفس غبار اورانیوم در هوا یا خوردن و آشامیدن آب و غذا در معرض این عنصر قرار بگیرد. البته بیشتر این عمل از طریق خوردن آب و غذا صورت می‌گیرد. جذب روزانه اورانیوم در غذا ۰٫۰۷ تا ۱٫۱ میکروگرم می‌باشد. مقدار اورانیوم در هوا معمولاً بسیار ناچیز است. افرادی که در کنار تاسیسات هسته‌ای دولت و یا معادن استخراج اورانیوم زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض این عنصر قرار می‌گیرند. اورانیوم ممکن است که درطریق تنفس یا بلع و یا در موارد استثنایی از طریق شکافی روی پوست وارد بدن شود. اورانیوم توسط پوست جذب نمی‌شود و ذرات آلفای ساتع شده از این عنصر نمی‌تواند به پوست نفوذ کند. بنابراین اورانیومی که خارج از بدن باشد، نمی‌تواند به اندازه اورانیوم داخل بدن مضر و خطرناک باشد. اگر اورانیوم به بدن وارد شود، ممکن است موجب سرطان شده یا به کلیه‌ها آسیب برساند.
 ه طور کلی در تماس با مواد رادیواکتیو ۲ نوع آلودگی وجود دارد:
  1. سطح پائین، که بیشتر در مصارف پزشکی نظیر رادیولوژی، پرتودرمانی و اشعه ایکس وجود دارد. در این سطح، به دلیل آن که مواد رادیواکتیو، عمر کوتاهی دارند، خیلی سریع از بین می‌روند.
  2. سطح بالا، که در اثر حضور در مرکز راکتور هسته‌ای به وجود می‌آید، مواد رادیواکتیوی نظیر اورانیوم، پلوتونیوم و دیگر عناصر رادیو اکتیوی به هنگام شکافت هسته‌ای تولید می‌شوند. بسیاری از عناصر تولید شده در این فرایند نیمه عمر بالایی دارند. بعضی از این مواد تا صدها سال نیز وجود دارند که وجود آنها صدمات جبران ناپذیری را به محیط زیست وارد می‌کند.هر نوع فلز سنگین مانند اورانیوم در اثر واکنش‌های هسته‌ای می‌تواند به زباله یا پسماند اتمی تبدیل شود. معمولاً منظور از زباله اتمی باقی مانده سوخت رآکتور اتمی است. خود فلز اورانیوم مقداری پرتوزایی طبیعی دارد. این مقدار بسیار اندک بوده و تشعشعات و پرتوهایی که از آن خارج می‌شوند، در حد خطرناکی نیست. تنها در صورت تماس مداوم است که ممکن است اثرات ناخوشایند و بیماری به‌بار آورد. اما همین فلز اورانیوم پس از آنکه مورد شکافت اتمی قرار گرفت تبدیل به مواد دیگری می‌شود که برخی از آنها به شدت پرتوزا هستند. خواه این شکافت در رآکتور اتمی انجام شود، خواه در بمب اتم و خواه در آزمایشگاه. این مواد که عناصری چون رادیوم و کریپتون در آن به مقدار فراوان وجود دارند بسیار بسیار فعال و پرتوزا هستند. حتی لمس آنها برای چند ثانیه می‌تواند پیامدهای مرگباری به بار آورد.
    دانشمندان و تکنسین‌های نیروگاه اتمی برای خارج کردن میله‌های سوختی از درون رآکتور و قراردادن آنها در محفظه‌های بسیار محکم و غیر قابل نفوذ از ربات و دوربین مدار بسته استفاده می‌کنند. این میله‌های سوختی پس از مرحله سرد شدن (که ممکن است تا چند روز به‌درازا بکشد) به دقت در بسته‌های محکم و نفوذناپذیر قرار گرفته و سپس وارد یک کانتینر فولادی بسیار ضخیم و ضد زنگ و ضد ضربه می‌شوند.
    دفن این زباله‌ها که تا هزاران سال به شدت پرتوزا و کشنده هستند تابع مقررات بسیار سخت و بسیار پیچیده‌ای است. آنها عموماً به صورت ذرات ریز در آمده و با شیشه مذاب مخلوط می‌شوند. سپس در یک بشکه قطور فولادی بسته‌بندی شده و آنها نیز به نوبه خود در لایه‌های ضد پوسیدگی و ضد نفوذ قرار می‌گیرند. حمل این مواد با اسکورت‌های ویژه امنیتی پلیس و حتی ارتش همراه است. زیرا چنانچه این مواد بدست تروریسها بیفتد می‌تواند فاجعه به بار آورد و حتی زندگی روی کره زمین را مختل کند. کافی است یکی از این بسته‌ها پوسیده شده و وارد طبیعت گردد. ممکن است آبزیان را آلوده نماید. در نتیجه پرندگان و در مرحله بعد گوشت‌خواران را نیز آلوده می‌کند. مرحله بعد آب‌های کره زمین است و در نتیجه نابودی.
    بسته‌های ضایعات اتمی، سپس در لایه‌های ژرف زمین همچون گنبدهای نمکی که تا سده‌ها تغییر نمی‌کنند انباشته می‌شوند. در بسیاری از کشورها به علت همین پسماندهای اتمی گروه‌های طرفدار محیط زیست با تأسیس نیروگاه‌های اتمی مخالفت می‌کنند.
    اگر یک دولت افراطی و یا یک گروه تروریستی بخشی از این مواد آلوده‌کننده و پرتوزا را به صورت بمب منفجر نماید می‌تواند باعث مرگ‌ومیر گسترده و اختلال در زندگی همه مردم جهان شود.

     ضایعات هسته ای (Nuclear waste) به‌عنوان پس مانده‌های آزمایشات تحقیقاتی در کشاورزی، در صنعت، پزشکی، و محصول فرعی فرایند تولید انرژی هسته‌ای همواره ناخواسته تولید می‌شوند.

    در میان مواد باقی مانده در یک چرخه هسته‌ای اورانیوم مصرف شده از همه مهم‌تر است. یک راکتور هسته‌ای بزرگ هر سال در حدود سه متر مکعب (۲۵ تا ۳۰ تن) اورانیوم مصرف شده تولید می‌کند. این مواد مصرف شده از مقداری اورانیوم و همچنین مقداری پلوتونیوم و کوریوم تشکیل شده‌است و به طور کلی حدود ۳٪ از آن از مواد باقی مانده از شکافت تشکیل شده. اکتینیدها (اورانیوم، پلونیوم، و کریوم) موجود در این ترکیب موجب به وجود آمدن تششعات بلند مدت و کوتاه مدت رادیواکتیویته می‌شوند.
    سوخت مصرف شده دارای خاصیت رادیواکتیو بالایی است و برای حمل آنها باید تمام جوانب احتیاط را رعایت کرد. البته خاصیت رادیواکتیو این مواد در طول زمان کاهش می‌یابد. پس از ۴۰ سال تششعات رادیواکتیو این مواد تا ۹۹٪ کاهش می‌یابند ولی با این حال هنوز هم خطرناک هستند.
    میل‌های سوخت مصرف شده به طور حفاظت شده در حوضچه‌های مخصوص (spent fuel pools) نگه داری می‌شوند. آب داخل حوضچه گذشته از خنک کردن اورانیوم از خروج تششعات رادیواکتیو جلوگیری می‌کند. پس از گذشت چند ده سال سوخت‌ها را که حالا از خاصیت تششع پراکنی آنها در حد قابل توجهی کم شده از حوضچه‌ها خارج کرده و به انبارهای خشک انتقال می‌دهند. در این انبارها سوخت‌ها را در داخل محفظه‌های فلزی یا بتنی نگه می‌دارند، در این مرحله نیز تششعات ایجاد شده توسط سوخت‌ها هنوز خطرناک است. مدت نگه‌داری سوخت‌ها در این مرحله بسته به نوع سوخت می‌تواند از چند سال تا ده‌ها سال متغیر باشد، ولی به هر ترتیب سوخت‌ها باید آنقدر در این مرحله بمانند تا میزان تششعات آنها به حد استاندارد برسد.

    تا سال ۲۰۰۳ ایالات متحده آمریکا بیش از ۴۹۰۰۰ تن از انواع سوخت‌های مصرف شده در راکتورهای خود را انبار کرده بود. یکی از پیشنهاداتی که درباره انبار کردن سوخت در ایالات متحده مطرح شده انبار کردن سوخت‌های مصرف شده در انبارهای زیرزمینی در کوه‌های یاکا در نوادا است. به عقیده آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده آمریکا، پس از گذشت ۱۰۰۰۰ سال سوخت‌های مصرف شده هسته‌ای دیگر هیچ تهدید زیست‌محیطی برای انسان‌ها و دیگر موجودات زنده نخواهند داشت.

    البته راه‌هایی برای کاهش میزان زباله‌های هسته‌ای نیز وجود دارد، یکی از بهترین روش‌ها باز فرآوری سوخت هسته‌ای است. در واقع زباله‌های هسته‌ای حتی اگر اکتینیدهای آنها را جداکنیم، حداقل برای مدت ۳۰۰ سال فعالیت رادیواکتیوی دارند البته مدت تششعات در صورتی که اکتینیدها وجود داشته باشند به هزاران سال می‌رسد. عده‌ای عقیده دارند بهترین راه‌حل ممکن در حال حاضر انباشتن زباله‌های هسته‌ای در انبارهاست چراکه احتمالاً در آینده با پیشرفت تکنولوژی راهی برای استفاده از این مواد پیدا خواهد شد به این ترتیب این مواد می‌توانند خیلی با ارزش‌تر از آن باشند که دفن شوند.
    همچنین صنایع هسته‌ای حجمی از مواد کم تششع را نیز تولید می‌کنند. این مواد معمولاً در اثر سرایت مواد تششع‌زا به وجود می‌آیند که می‌توانند شامل لباس‌ها یا پوشش‌ها، ابزارآلات، تجهیزات پالاینده آب و دیگر موادی که به گونه‌ای با راکتور و مواد تششع‌زا ارتباط دارند، باشند. در ایالات متحده کمیسیون تنظیم فعالیت‌های هسته‌ای مکرراً اعلام کرده که این مواد می‌توانند جزیی از زباله‌های عادی باشند و در زباله‌دان‌ها با زباله‌های عادی دفع شوند و یا حتی بازیافت شوند. سطح تششع در بیشتر مواد کم تششع بسیار پایین است و تنها به دلیل استفاده شدن در فعالیت‌های هسته‌ای جزو زباله‌های هسته‌ای محسوب می‌شوند و نه برای سطح تشعشعشان. برای مثال براساس استاندارد NRC از نظر سطح تششع یک لیوان قهوه نیز به اندازه زباله‌های کم تششع تششع‌زاست.

    در ایالات متحده آمریکا، پسماندهای هسته‌ای که از چرخه سوخت در نیروگاه هسته‌ای و یا تولید سلاح هسته‌ای تولید شده‌است، در استخرهای ویژه جهت ذخیره سازی موقت، و نیز در صحراهای‌های جنوب غرب ایالات متحده همانند لایه‌های عمیق نمکی در نیو مکزیکو دفن می‌شوند.
    پروژهٔ بزرگ‌ترین محل دفن عمیق زباله‌های هسته‌ای سطح بالای جهان که در کوه یاکا در ایالت نوادا مدتها در حال ساخت بوده است، کماکان دچار مشکلات متعدد مدیریتی، قانونی، و دولتی می‌باشد.در اروپا بیشتر زباله‌های هسته‌ای را در نیروگاه‌ها نگهداری می‌کنند. انگلستان و فرانسه نیز با ایجاد مراکز بازفرآوری مواد هسته‌ای، به دنبال استفاده مجدد از مواد هسته‌ای هستند. در کشورهایی که دارای نیروگاه هسته‌ای هستند زباله‌های تششع‌زا کمتر از ۱٪ از کل زباله‌های سمی تولیدی را تشکیل می‌دهند. همچنین بسیاری از زباله‌های سمی با گذشت زمان خاصیت خود را از دست نمی‌دهند و به هیچ وجه تجزیه پذیر نیستند. به طور کلی مواد تولیدی در اثر سوختن سوخت‌های فسیلی می‌توانند از زباله‌های تولید شده در یک نیروگاه هسته‌ای خطرناک‌تر باشند. برای مثال یک نیروگاه زغال سنگی می‌تواند آثار عمیقی برروی طبیعت بگذارد و حجم زیادی از مواد سمی و پرتوزا را تولید کند. برخلاف عقیده عموم حجم مواد پرتوزای منتشر شده توسط یک نیروگاه زغال سنگی از یک نیروگاه هسته‌ای بیشتر است.
    زباله‌های تولید شده بر اثر همجوشی هسته‌ای با انبار شدن پس از صد سال دوباره قابل استفاده هستند، در مقابل زباله‌های تولیدی از شکافت هسته‌ای تا ۱۰۰۰۰ سال می‌توانند آثار رادیواکتیوی داشته باشند.

آلودگی‌های سطح بالا و اثرات آنها بر روی محیط زیست

حوادث هسته‌ای

حادثه تری مایل آیلند (۱۹۷۹)


در سال ۱۹۷۹ بخشی از هسته اصلی واحد ۲ در نیروگاه تری مایل آیلند در ایالت پنسیلوانیا در آمریکا ذوب شد که باعث نشت ۳ میلیون کوری گاز رادیواکتیو به بیرون از نیروگاه گردید. در پی این حادثه حدود ۱۴۰٬۰۰۰ نفر از اهالی منطقه خانه‌های خود را ترک کردند. پس از حادثه تری مایلی آیلند، ساخت نیروگاه‌های هسته‌ای برای مدتی در آمریکا متوقف شد.

حادثه چرنوبیل (۱۹۸۶)


حادثه چرنوبیل در سال ۱۹۸۶ و در چرنوبیل (در شوروی سابق و اوکراین کنونی) اتفاق افتاد به طوری که نیروگاه در ساعت ۱:۴۰ بامداد از کنترل خارج شد و بتن آرمه یک متری گنبد را ذوب نمود و اتفاقات پس از آن موجب شد تا در کل اروپا وضعیت اضطراری اعلام شود.
 تعداد زیادی از کارکنان تأسیسات در عرض چند ساعت نشانه‌های دریافت تشعشع رادیو اکتیو را نشان دادند. عده زیادی کارمند و آتش نشان که بدون محافظ مشغول به کار بودند، بیشتر بخاطر شروع آتش سوزی در سقف واحد ۳ بود که پیش بینی‌های ایمنی را نادیده گرفتند. عده افرادی که در بیمارستانها بستری شدند، تا ساعت ۶ صبح به ۱۰۸ و تا پایان روز اول به ۱۳۲ نفر رسید. پس از انفجار ابتدا محیط اطراف تاسیسات به امواج رادیواکتیو آلوده گشت و بعد به تدریج ابرهای آلوده به نواحی دورتر سرکشیدند و بارش باران سبب شد که بخش‌های وسیعی از اروپا به مواد رادیواکتیو آلوده شود.در اثر انفجار در رآکتور بلوک چهار تاسیسات اتمی چرنوبیل، مواد رادیواکتیو برای ساختن حدود ۱۰۰ بمب اتمی آزاد شدند. اگرچه در آن سال مقامات اتحاد شوروی سابق در آن زمان، پخش هر گونه خبری را در مورد این فاجعه به شدت ممنوع ساختند اما در مقایسه جوامع بشری، فاجعه چرنوبیل وحشتناک‌ترین فاجعه تکنولوژیک انسانی در تمام تاریخ به شمار می‌آید در اثر فاجعه چرنوبیل قریب به ۵ میلیون نفر آسیب دیدند، حدود ۵ هزار مرکز مسکونی در جمهوری روسیه سفید، اوکراین و فدراسیون روسیه با ذرات رادیو اکتیو آلوده شدند. از میان آنها، ۲۲۱۸ شهر و روستا با جمعیت حدود ۲/۴ میلیون نفر در محدوده اوکراین قرار داشتند، فاجعه چرنوبیل جمعیت کشورهای مذکور را تحت‌الشعاع قرار داد. غیر از اوکراین، جمهوری روسیه سفید و فدراسیون روسیه، کشورهای فنلاند، سوئد، نروژ، لهستان، بریتانیای کبیر و برخی کشورهای دیگر نیز اثرات فاجعه را احساس کردند. عوامل اصلی فاجعه انجام آزمایش بدون فراهم بودن شرایط، سطح ناکافی ایمنی در رآکتور، اشتباهات پرسنل اعلام شد.عملیات امحاء نتایج فاجعه در نیروگاه چرنوبیل از تاریخ ۲۶ آوریل ۱۹۸۶ تحت ریاست کمیسیون دولتی شوروی آغاز شد. این عملیات از نیمه دوم روز ۲۶ آوریل شروع شد و تا سال ۱۹۹۱ ادامه یافت.در اولین گام یک منطقه انزوا در محدوده ۳۰ کیلومتری اطراف نیروگاه چرنوبیل تعیین شد. از ۲۷ آوریل سال ۱۹۸۶ حکومت اوکراین ساکنین شهرهای پریپیتت و چرنوبیل، و روستاهای داخل منطقه ۳۰ کیلومتری (حدود ۱۰۰ هزار نفر) را به خارج این محدوده انتقال داد.پنهان کردن اطلاعات مربوط به فاجعه چرنوبیل باعث شکل گیری و گسترش شایعات باور نکردنی پیرامون نتایج فاجعه شد. ریاست شوروی از پذیرش همکاری بین‌المللی برای انجام عملیات امحاء نتایج فاجعه هسته‌ای امتناع کرد. تنها در سال ۱۹۸۹ بود که حکومت شوروی از آژانس انرژی اتمی به منظور ارزیابی کارشناسی عملیات امحاء، درخواست کمک کرد.فاجعه چرنوبیل وضعیت تشعشع در محدوده‌های بسیاری از کشورهای اروپایی را به شدت تغییر داد. در ماه می‌سال ۱۹۸۶ در تمامی کشورهای نیمکره جنوبی، در اقیانوسهای آرام، اتلانتیک و منجمد شمالی ملاحظه می‌شدند. با وجود گذشت سال ها از اين حادثه وحشتناك اما هنوز اثاري از مواد راديو اكتيو و جهش هاي ژنتيكي در مردم منطقه مشاهده مي شود.در این میان میتوان به ناقص شدن نوزادان در دو دهه اخیر، از قبیل بی دست و پا متولد شدن اشاره کرد.مقیاس این فاجعه بسیار بیشتر از آن بود که مقامات دولتی آن را اعلام میکردند.از رآکتور شماره چهار فقط اتم سزیم و پلوتونیوم نبود که بیرون آمد بلکه دروغی خطرناک تر از آن ها بود مقامات سابق شوروی آن را اعلام کردند.بر اساس گزارش های اعلام شده مقامات شوروی میزان استاندارد تشعشعات اتمی که یک انسان میتواند تحمل کند را در عدد پنج ضرب کرده بودند، که این جرمی بسیار بزرگ است.از پانصد هزار نفری که با حادثه چرنوبیل مبارزه کردند، بیست هزار نفر مرده‌اند و دویست هزار نفر هم رسماً از کار افتاده اعلام شده‌اند.و کسانی هم زنده ماندند از بیماری ها و سرطان های مربوط به تشعشعات اتمی رنج میبرند. بسیاری از مردم اکراین و حتی کشورهای همسایه به دلیل وجود ید رادیواکتیو به سرطان تیروئید دچار شدند.

حادثه فوکوشیما (۲۰۱۱)


حادثه نیروگاه فوکوشیما داییچی، در ۱۱ مارس ۲۰۱۱ و در پی زلزله ۹٬۰ ریشتری و سونامی پیامد آن در ژاپن رخ داد. طی این حادثه از ۶ نیروگاه BWR فوکوشیما داییچی ۳ نیروگاه که در حال کار بودند در اثر قطع برق شبکه و از کار افتادن دیزل های اضطراری آسیب جدی دیده و دچار ذوب قلب شدند. همچنین استخر سوخت های مصرف شده رآکتور شماره ۴ نیز با قطع خنک کاری و آسیب سوخت ها مواجه شد. انفجار هیدروژن در واحد های شماره ۱ و ۳ باعث آسیب به ساختمان رآکتور و امکان نشت مواد رادیواکتیو به خارج از آن شد. این اولین حادثه مخرب هسته ای در دنیاست که در آن ۳ رآکتور آسیب جدی می بینند. مقادیری مواد رادیواکتیو به اقیانوس و هوا آزاد شده است و تخمین زده می شود مقدار مواد رادیواکتیو وارد شده به محیط حدود ۱۰ درصد حادثه چرنوبیل خواهد بود.ژاپن  دارای ۵۰ رآکتور هسته ای است.
نیروگاه سانحه دیده فوکوشیمای ژاپن، پس از گذشت بیش از دو سال از وقوع حادثه، همچنان خبر ساز است و وضعیتی نگران کننده دارد و آثار زیانبار آن همچنان ادامه دارد. سازمان بهداشت جهانی در آخرین گزارش خود از احتمال افزایش سرطان در میان ساکنان ابراز نگرانی کرده است.
 تخمین زده می شود در طی دو سال گذشته روزانه حداقل سیصد تن آب آلوده که جهت خنک کردن راکتورها مورد استفاده قرار می گرفته، به آبهای اقیانوس آرام نشت کرده باشد.
زمین لرزه و سونامی ویرانگر سال ۲۰۱۱ میلادی، یکی از مخرب ترین حوادث هسته ای جهان را در نیروگاه اتمی دائیچی فوکوشیما رقم زد، حادثه ای که بزعم کارشناسان، پاکسازی کاملش بیش از چهل سال زمان می برد و مستلزم صرف هزینه ای برابر با یازده میلیارد دلار است. تشعشع رادیو اکتیو محیط زیست منطقه را آلوده کرده است.

پاینوشت: لینک های مرتبط 

نیروگاه اتمی بوشهر، در انتظار چرنوبیلی دیگر؟

۱۳۹۲ مهر ۱۱, پنجشنبه

ضرورت نظر سنجی جمهوری اسلامی آری یا نه از نظرسنجی در مورد رابطه با آمریکا بیشتر است

قبل از نظرسنجی از مردم در مورد رابطه با آمریکا,  نظر سنجی جمهوری اسلامی آری یا نه ضروری است.

از آنجائیکه درجمهوری اسلامی نظر سنجی درباره رابطه با آمریکا را هم مانند انتخابات مهندسی می کنند و (نتیجه دلخواه خود را به عنوان نتیجه نظرسنجی اعلام خواهند کرد ) بنابراین سایت های معتبری که وابسته به جمهوری اسلامی نباشند باید چنین نظرسنجی را صورت دهند البته آنهم در صورتی که ضرورتش از نظرسنجی های دیگر بیشتر باشد.جمهوری اسلامی می خواهد با یک نظرسنجی مانند انتخابات حمایت افکار عمومی را در ایران داشته باشد و به آن مشروعیت بدهد اما این در حالی است که خود رژیم مشروعیت ندارد و تظاهرات میلیونی مردم سال 88 در تهران و شعارهای مرگ بر دیکتاتور و مرگ بر خامنه ای را نباید فراموش کرد. رژیمی که حداقل بیش از 1000 زندانی سیاسی تنها در زندانهای علنی دارد(آماری از زندانیان در زندان های مخفی نیست) رژیمی که از نظر شمار اعدام‌ها رتبه دوم جهان و رتبه اول خاورمیانه را دارد بهتر است ابتدا ضرورت وجودی خود را اثبات کند و روشن کند که اصلا مردم خواهان ادامه حکومت جنایتکار جمهوری اسلامی هستند یا نه ?

از زمان روی کار آمدن روحانی، هر روز دو نفر اعدام شدند که خواست فوری و بلا واسطه نه رابطه با آمریکا بلکه توقف اعدام ها و آزادی زندانیان سیاسی و بهبودی وضعیت اقتصادی مردم و پایان دادن به غارت ثروت ملی توسط حکومتگران و آقازاده های آنان است. 

  حسن روحانی در نخستین گفت و گوی رسانه ای پس از بازگشت از آمریکا از سفارش انجام نظرسنجی برای آگاهی از میزان موافقت یا مخالفت مردم با روند ارتباط با امریکا خبر داده است.

بنا بر گزارش پایگاه اطلاع رسانی رییس جمهوری، از دو دستگاه مهم نظر سنجی(که البته نام این دو دستگاه به ظاهر مهم نظرسنجی را مشخص نکرده اند) خواسته شده است تا این نظر سنجی را انجام دهند.

۱۳۹۲ مهر ۶, شنبه

از "کمپین درخواست از روحانی برای عزل مرضیه اکبر آبادی" تا کاریکاتور "داغ دلِ دختر های کاراته کار"



داغ دلِ دختر های کاراته کار! 
(برای خواندن نظرات مربوط به کاریکاتور و نظر گذاشتن لطفا وارد فیسبوک شوید. )
پاسخِ تلاش و اشک های کاراته کار ها رو چطور میخواید بدین؟!
اثر: فیروزه مظفری در فیسبوک
کاریکاتورها

پس از آنکه  سومین دور بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی "در شهر پالم بانگ اندونزی با حضور ۲۷۵ کاراته‌کا از ۲۸ کشور برگزار شد. به نوشته رسانه‌‌های ایران انتشار عکسی از تیم کاتای ایران در مسابقات روز نخست، واکنش مرضیه اکبرآبادی را به دنبال داشته است. معاون ورزش قهرمانی وزارت ورزش در بخش بانوان در تماس با مسئولین تیم در اندونزی خواستار حضور نیافتن باقی نفرات تیم در مسابقات شده بود. این درخواست در حالی به مسئولان تیم ابلاغ شد که اعضای تیم از حجابی که به تصویب فدراسیون جهانی و اتحادیه آسیا رسیده استفاده کرده‌اند."

به گزارش منابع خبری داخلی، پس از انتشار عکسی از مسابقات روز نخست، مرضیه اکبرآبادی، معاون ورزش بانوان وزارت ورزش، با مسئولان تیم در اندونزی تماس می‌گیرد و در مورد پوشش ورزشکاران "تذکر" می‌دهد. در پی این امر ظاهرا پوشش ورزشکاران تغییر داده می‌شود. مصری‌ها هم اعتراض می‌کنند که چرا ایرانی‌های در مسابقه با آنها بین کلاه و یقه خود از پارچه استفاده کرده بودند. پوشش جدید بر خلاف پوشش مورد تأیید فدراسیون جهانی بوده است.

پس از انعکاس این خبر, انواع اعتراض ها در دنیای مجازی آغاز گشت که ابتدا وبلاگ نویسی نوشت :

"خواهان استعفا و یا اخراج مرضیه اکبرآبادی، معاون ورزش بانوان وزارت ورزش شویم"

 "با توجه به چنین اتفاقی , وبلاگ نویسان و تمامی فعالین ورزشی ,فرهنگی , اجتماعی و افکار عمومی  می بایست خواهان استعفا و اخراج  مرضیه اکبرآبادی، معاون ورزش بانوان وزارت ورزش شوند و از ایشان شکایت کنند (چنانچه که دوباره مقصر بوده باشند چراکه گفته است شماره تلفنی از تیم در اندونزی نداشته‌ام ولی بهرام افشارزاده نوشت: ای کاش به جای اینکه خانم اکبرآبادی با سرپرست تیم تماس می‌گرفت با من یا رئیس فدراسیون کاراته مشورت می‌کرد. متاسفانه به راحتی مدال طلا را از دست دادیم. شاید اگر خانم اکبرآبادی با من تماس می‌گرفت این اتفاقات رخ نمی‌داد.) . چرا که ظاهرا بی مسئولیتی و دخالتهای بی جای او برای دومین بار است که برای ورزشکاران زن فاجعه می آفریند و اگر همان دفعه اول بر اخراج ایشان در رابطه با چگونگی برخوردش با خانم الهام اصغری پافشاری کرده بودیم شاید اینبار با چنین مسئله ای که باعث تحقیر ورزشکاران زن و رفتن آبروی ایرانیان و هدررفتن زحمات دختران ورزشکار در رشته  کاتای بانوان ایران شدبرخورد نمی کردیم و به قول خانم الهام اصغری: لباس بهانه است، نمی‌خواهند بانوی ایرانی موفق شود."

اعتراضات مردمی به وبلاگ محدود نماند و کاریکاتوریستی به نام فیروزه مظفری  "کاریکاتور داغ دلِ دختر های کاراته کار!
پاسخِ تلاش و اشک های کاراته کار ها رو چطور میخواید بدین؟! " کشید که در فیسبوک کاریکاتورها چند صد هزار بیننده داشته است چراکه این صفحه 415000 عضو دارد و تا الان 1151 نفر این کاریکاتور را در صفحه های فیسبوکی خود گذاشته اند و 7077 نفر آن را لایک زده اند.

از 25 سپتامبر نیز صفحه ای به عنوان "کمپین درخواست از روحانی برای عزل مرضیه اکبر آبادی" ایجاد شده است که تا الان 639 عضو دارد.  

 

۱۳۹۲ شهریور ۲۰, چهارشنبه

آقای روحانی , از كوزه (جمهوری اسلامی ) همان برون تراود كه در اوست, گر دايره كوزه ز گوهر سازند


حسن روحانی به عنوان عضوی از مجلس خبرگان رهبری و رئیس سابق شورای عالی امنیت ملی، بیشتر سابقه سیاسی و امنیتی خود را در رده های بالای ساختار قدرت ایران سپری کرده است، جایی که افراد منصوب و نه انتخاب می‌شوند. حسن روحانی در روزهای قبل از انتخابات وعده هایی را به مردم می داد که تو گویی او به عنوان یکی از مهره های رده بالای رژیم از ماهیت واقعی درون کوزه جمهوری اسلامی خبری ندارد و بی اطلاع است!?
پس اگر روحانی از ماهیت واقعی حکومت اطلاع دارد پس چرا صحبت از تغییراتی کرد که عملا امکان آن نیست!?
روحانی و خامنه ای می دانستند که در انتخابات 88 و سرکوب خشن معترضان و مخالفان جمهوری اسلامی مشروعیت خود را در مقابل مردم دنیا و افکار عمومی از دست داده اند . برای افزایش آرا شرکت کنندگان و کسب مشروعیت پوشالی نیاز به حضور پرشمار مردم در روز انتخابات داشتند و فقط با طرح بخشی از مطالبات مردمی (بدون آنکه آن مطالبات را پاسخ دهند.) می توانستند دست به موج سواری بزنند و برای اینکه رنگ سبز را به عنوان نماد اعتراض و مخالفت با رژیم را کمرنگ کنند رنگ بنفش را علم کردند.حضور مردم در انتخابات آنقدر برای رژیم اهمیت داشت که خامنه ای دو روز قبل از انتخابات گفت "درباره رای دادن، ممكن است بعضی به دلیلی نخواهند از نظام اسلامی حمایت كنند اما از كشورشان كه می‌خواهند حمایت كنند؛ همه باید بیایند "  آنقدر وضعیت سیاسی , اجتماعی , شغلی و امنیت در جامعه اسفبار است که ایران همچنان رتبه اول در فرار مغزها را دارد.

رتبه نخست ایران در فرار مغزها  "  کماکان روند خروج افراد تحصیلکرده از کشور ادامه دارد، تا جایی که بر اساس گزارش گذشته صندوق بین‌المللی پول، سالانه 200 هزار نفر از ایرانیان تحصیلکرده اقدام به خروج از کشور می کنند که این آمار ایران را در بین 91 کشور در حال توسعه و توسعه نیافته در رتبه نخست قرار داده است. همچنین طبق آماری که پیشتر از سوی سازمان‌ها و نهادهاي دولتي اعلام شده، 90 نفر از 125 دانش‌آموزي که در چند سال گذشته در المپيادهاي جهاني رتبه کسب کرده‌اند، هم اکنون در دانشگاه‌هاي آمريکا تحصيل کرده و متاسفانه بسياري از آنان هرگز به ايران جهت زندگي دائم باز نمي‌گردند. 
تحقيقات ديگري که در سطح دانشگاه‌هاي معتبر ايران انجام شده نشان داده که به طور متوسط از هر 18 نفري که از سوي دانشگاه براي کسب تخصص به کشورهاي توسعه يافته اعزام شده‌اند، تنها 3 نفر به ايران بازگشته‌اند." 
حسن روحانی گفت که مردم در انتخابات سال ۱۳۹۲ «همه شبهات» افکار عمومی جهان درباره انتخابات گذشته را «شستشو» دادند.
به گزارش خبرگزاری «نسیم» آقای روحانی روز سه‌شنبه (۱۹ شهریور) در گردهمایی ائمه جمعه سراسر کشور گفته این «شستشو» به «این امر به دلیل آگاهی مردم و تدبیر رهبری صورت گرفت.»
وی گفته است: «برای دشمن خیلی سخت بود که با این همه القاء علیه نظام و روحانیت٬ مردم مجددا یک روحانی و معمم را {در انتخابات سال ۹۲} انتخاب کردند.»
حسن روحانی در جریان دفاع از کابینه خود در صحن مجلس شورای اسلامی از اعتراض‌های خیابانی به نتیجه انتخابات سال ۱۳۸۸ نیز با عنوان «اردوکشی خیابانی» یاد کرده بود.

حسن روحانی در مورد برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی نیز اعلام کرده که «دولت از حقوق مسلم هسته‌ای مردم ذره‌ای کوتاه نخواهد آمد.»
بنابراین روحانی خیلی زود نقاب از چهره خود برکشیده است. در واقع بسیاری از وعده های پوشالی و دروغین روحانی صرفا در جهت مشارکت حداکثری مردم در پای صندوق های رای بوده است درواقع نه منزلت را به زنان باز گرداند و نه زندانیان سیاسی آزاد شدند.روحانی:کاری می کنم که همه زندانی‌ها آزاد شوند و دختران در خیابان احساس امنیت کنند " اگر بار مسئولیت بر دوش من افتاد، کرامت به دانشگاه و دانشجو بازخواهم گرداند و به منزلت را به زنان باز خواهم گرداند.این سخنان روحانی با شعار حضار مواجه شد که می‌گفتند: «زندانی سیاسی آزاد باید گردد». 
روحانی در پاسخ به حضار گفت: چرا فقط زندانی سیاسی؟! کاری کنیم همه زندانیان آزاد شوند. اگر اعتدال در کشور حاکم شود، نیازی نیست که در کشور عدل و اعتدال کسی در زندان باقی بماند. من به کمک پلیس کاری خواهم کرد که امنیت واقعی باشد و دختران ما در خیابان احساس امنیت کنند و نخواهم گذاشت مأموری بی‌نام و نشان از کسی سئوال کند. دختران خود حافظ حجاب و عفاف هستند." 

 نامه نرگس محمدی به وزیر کشور 

نشان می دهد که وعده های روحانی به زنان صرفا جهت شرکت آنان در انتخابات بوده است و تاکنون به هیچ یک از وعده های خود در حوزه زنان عمل نکرده است و قصد عمل کردن نیز نداشته است و در همان ابتدای کار با عدم معرفی وزرای زن به کابینه نشان داد که جمهوری اسلامی خرش از پل گذشته و با عوام فریبی توانست به بازی انتخابات خود رونقی ببخشد.

 نرگس محمدی در قسمتی از نامه اش به درستی خطاب به وزیر کشور می نویسد: " چنین برخوردی با زنان با حرمت ایران روا نیست و این نامه از سر ناچاری و در اعتراض به جسارت ماموران دربرخورد با زنان و دختران این سرزمین نوشته شده، شاید مانع تداوم آن گردید. همان زنانی که با رای و اراده خود در بزنگاههای تاریخ نقش می‌آفرینند و جالب اینجاست که در ایام انتخابات و راهپیمایی‌ها شاهدیم که خبرنگاران با همان زنان با همان پوشش‌ها مصاحبه می‌کنند و حتی مصاحبه‌هایشان در اخبار سراسری تلویزیون جمهوری اسلامی پخش می‌شود. آیا زنان با شعور ایران که در انتخابات‌های سرنوشت ساز مخاطب مردان حکومت قرار می‌گیرند تا با رای خود سرنوشت سرزمینی را رقم زنند، نمی‌توانند لباس مناسب و در شان خود را تشخیص دهند و بر تن کنند و باید ماموری با گفتار، رفتار و تهدید آنچنانی دستور دهد شما بروید شلوار بپوشید و حتی اگر حجاب تان ایرادی ندارد اما ما تشخیص می‌دهیم دامن و مانتو بلند با جوراب سیاه ضخیم غیر شرعی و قانونی است و حاضر به شنیدن صدای اعتراضی هم نباشند."

حال باید از روحانی پرسید این همان منزلتی است که وعده تحقق آن را به زنان دادید?این همان احساس امنیت برای دختران و زنان این سرزمین است که گفتید کاری می کنید که به کمک پلیس  امنیت واقعی باشد و دختران ما در خیابان احساس امنیت کنند و نخواهم گذاشت مأموری بی‌نام و نشان از کسی سئوال کند?آقای روحانی ماموران بی نام و نشان و ماموران با نام و نشانتان همچنان از زنان و دختران این سرزمین سلب امنیت می کنند و این نشانی بر دروغگویی و عوامفریبی شما صرفا برای مشارکت زنان در انتخابات بوده است.

 به گفته منابع رسمی،" تاکنون 80 نفر درراه امر به معروف و نهی از منکر کشته شده‌اند. (البته خیلی کم و است و امیدوارم که افزایش پیدا کند.)همچنین قرار است پس از حکم مراجع قضایی، در صورتی که فعالان این بخش دچار صدمات بدنی و جراحت یا فوت شده باشد، این دفاتر آنها را به عنوان جانباز یا شهید معرفی کنند تا خانواده‏های آنها مورد حمایت قرار بگیرند."

 

۱۳۹۲ مرداد ۱۶, چهارشنبه

آنارشیست ها به تدریج وارد صحنه ی سیاسی ایران می شوند


همانطور که رفیق آنارشیستی به درستی می گوید" آنارشیست ها  به تدریج وارد صحنه ی سیاسی ایران می شوند" اما فراتر از این واقعیت , در این شرایط سیاسی خاص حاکم بر جامعه ایران , این چگونه وارد شدن به عرصه سیاسی ایران را به نوعی می طلبد که سرنوشت سیاسی و آینده ایران را نیز به شکلی رقم بزند که دیگر پاشنه  تحولات در ایران بر همین منوال نچرخد . 
آنارشیستهای ایران و جامعه ایران, در یک برهه خاص تاریخی قرار گرفته اند که چگونه گذر از آن برهه تاریخی می تواند ما را به  سرنوشتی مشابه به وضعیت حال دیگر گروه های سیاسی دچار کند یا اینکه در وضعیت دیگری قرار بگیریم در صورتی که برای عملگرایی خود و اقدام مستقیم آنارشیستی روش مشخصی را در مبارزه درپیش بگیریم بنابراین به قولی تا خاکسترنگردیم انرژی تازه ای تولید نمی گردد .از خاکسترعملگرایان آرمان تولید می گردد.آرمانی که می تواند توازن قوا را به نفع مردم بر هم بزند. برای تبلیغ یک اندیشه باید به خود اندیشه تبدیل شد . نباید فراموش کرد که هر ذره ای که با سرعت نور حرکت کند می تواند  به انرژی تبدیل شود.
هرگز نباید هراسید از فنا و نابودی که تاریخ نشان داده است نیروهایی که در مبارزه صداقت و عمل انقلابی را تواما داشته اند تازه پس از نابودی ظاهری در جامعه باز تکثیر می گردند و عملگرایان , تازه در نیستی , به هستی تبدیل می گردند. باید با عملگرایی آنارشیستی , تبدیل به آرمان ملتی شویم که راه خلاص شدن از حاکمیت نکبت بار جمهوری اسلامی  در مبارزه ای بی ایمان برای رهایی متبلور می گردد.


ما نیز می بایست یا مانند دیگر جریانات سیاسی همچنان منتظر بمانیم تا یا خود رژیم دچار فروپاشی خود به خودی شود یا توسط غرب سرنگون گردد یا حادثه ای در جامعه رخ دهد  تا رژیم سیاسی را با خاک یکی کند تا سپس بگوئیم ما نیزهستیم و همراه با مردم بر ویرانه های جمهوری اسلامی جامعه ای نو بنیان بنا خواهیم نهاد اما نباید فراموش کرد که جامعه ایران برای فرداهایش پاسخ های بسیاری دارد و نیاز به واسطه ها ندارد ولی برای امروزش به دنبال پاسخی می گردد تا بتواند دوباره قدرت جمعی خود را باور کند و بر ترس حاکم بر جامعه غلبه کند.

۱۳۹۲ تیر ۸, شنبه

اولین انتظارات از رئیس جمهور چیست ?


اولین انتظارت از رئیس جمهور چیه ???
  تا الان تنها در یک صفحه فیسبوک 1600 نفر در بخش نظرات انتظارات خودشان را از روحانی نوشته اند و در اینجا 180 نظر را منتشر کردیم که برای خواندن کل نظرات لطفا به فیسبوک مراجعه کنید.

1- گشت ارشاد را حذف کند.
2-جمهوری اسلامی آری یا نه به رای گذاشته شود.
3- هر گونه محدودیت و تبعیض در مورد زنان برداشته شود.
4- تمامی مراکز هسته ای تعطیل باید گردند. 
5- درهمایش انتخاباتی حسن روحانی در ورزشگاه شهید شیرودی تهران مردم شعار می دادند زندانی سیاسی آزاد باید گردد و روحانی گفت چرا  زندانیان سیاسی ,کاری می کنیم که همه زندانیان آزاد شوند.خوب حالا همه زندانیان آزاد باید گردند.

6-  نیمی از کابینه وزرا زن باشند و هیچ آخوند یا پاسداری وزیرش نباشد.
7- رفع حصر موسوی و کروبی و رهنورد و آزادی زندان سیاسی
8- قیمت دلار بیاید پائین 
9- تورم, آزادی بیان , پدر بسیجی ها را دربیاورد زیاد دارند کثافت ها پرو می شوند
10- اول اینکه آخوند بازی در نیاره , حاله این پاسدارها و سپاهی ها را بگیرد, به فکر همه ملت باشد, تورم را کنترل کند, میرحسین را از یاد نبرد.
11- ازبین بردن تورم
12- جلوی دزدی و اختلاس و ارتشا را بگیرد, تورم خود به خود حل می شود .
13-  تغیر فضای سیاسی امنیتی کشور به فضای اقتصادی فرهنگی
14-  پدرهرچی بسیجی و سپاهی وگشت ارشاد و دربیاره
15- ارزونی مواد غذایی- پایین آوردن اجاره خونه ها
16- خامنه اى و احمدى نزاد را اعدام كنه و ديگرهيج مقامی بالا تر از رئیس جمهورنباشد وديگر چیزى بنام رهبر و مرجع نماند چون در غير اين صورت جمهوريت شعارى وكارتونى بيش نخواهد بود
17- بی خیال انرژی هسته ای شویم تا تحریم ها کنسل شود و تورم از بین بره، مردم نون میخوان برا سفرشون نه هسته مسته
18- حل کردن مشکلات جوان ها
19- حل کردن مشکلات جوانان و برداشتن تورم
20-  بگید تایرو چند روزی ارزون کنه من تایر بخرم 
21- آقاگرونی ....تحریم ها رو بردارن داغون شدیم به مولا..
22- فقط گند نزند به مملکت هیچی ازش نخواستیم
23- بگه کنکور92 حذف ,همه مهمون من , برید دانشگاه بدون کنکور
24- قیمت ها بیاد پائین
25- آزاد کردن : میرحسین - زهرا رهنورد - کروبی - زندانیان سیاسی ( که فقط بخاطر حمایت از موسوی و کروبی 4 سال تو زندان بودن ) آوردن عارف به عنوان معاون اول ( اگر عارف کنار نمیرفت اصلاح طلبان پیروز نمی شدند )
26- آزادی پوشش ,درست کردن تورم
27- بی کاری جوان ها
28- اقتصاد مملکت
29- پائین آورد ن گرانی
30- اول از همه حال اون 120 نماینده ایکه حمایتشون رو از جلیلی اعلام کرده بودن رو بگیره بعد تکلیفشون رو روشن کنه
31- تنها دلیلی که به روحانی رای دادم پاک کردن این سرزمین از احمقای بسیجی  بود
32- حالم از این بسیجیا و ساندیس خورایی که طرفدار جلیلی هستن بهم میخوره ؛ دیگه بیکار میشین نه
33- گشت ارشاد را از بین ببره
34- آدامس خرسی همان 50 تومان شود
35-تحریم ها را بردارد
36-بازگرداندن ارزش ریال
37- آزادی میر حسین موسوی و همسرش و سامان دادن به وضع مملکت
38- حرفاش یادش نره لطفاً
39-تحریم ، گرانی
40- ارزش پولمان برود بالا 
41- تورم
42- برداشتن تحریم ها
43- ایجاد امنیت و کنترل تورم
44- برخورداری زنان از حق حضور در ورزشگاه ها درست مانند مردان 
45- حق ریاست جمهوری برای زنان 
46- یک فکری به حال تحریم بکند ,بعد این فیلترها را بردارد ,بعد این گشت ارشادم کلا جمع کنه, یک خورده هم تو مجوز دادن به کارهای هنری دست و دل باز باشه
47- فیلترینگ را بردارد , گشت ارشاد و منکرات را هم جمع کند.
48-حرفش شعار نباشه
49- آزادی موسوی و کروبی, استفاده از عارف به عنوان معاون اول دولت
50-گشت ارشاد و این چرت و پرت ها را جمع کند
51- همه چیز را بکشه پائین
52- تلاش جدي و واقعي براي آزادي ميرحسين و كروبي
53- به داد این مردم بیچاره برسه, فقر و بیکاری بیداد کرده 
54- زندانی سیاسی را آزاد کند
55- واقعا این تورم وبیکاری پدر همه رو در آورد این مشگل رو بتونه حل بکنه
56- وضع اقتصادی و قیمتها ارزان شود.
57- منقرض شدن گشت ارشاد
58- شر این بسیجی ها را از سرمان جمع کند
59- تثبيت قيمت ... ارزون شدن پيشكش
60- برداشتن تحریم برای خرید هواپیما
61- آرامش و صلح با جهان
62-  جمع کردن مین های باقی مانده از زمان جنگ در شهر ها و مناطق سابق جنگی و ممنوعیت فرستادن اجباری بچه های مردم تحت نام راهیان نور به مناطق و جبهه های سابق جنگ 
63- جلوگیری از حادثه هایی مانند مدرسه شین آباد پیرانشهر
64-  جلوگیری از اعدام کودکان, آزادی زنانی که با کودکانشان در زندان هستند.بستن زندان قرچک ورامین ,آزادی مطبوعات, آزادی روزنامه نگاران ,وبلاگ نویسان, هنرمندان ,وکلای زندانی,زنان فمینیست ,کاهش مجازات زندان و کاهش مداوم تعداد زندانیان و در مقابل هر مسجد یک بیمارستان و مدرسه و مرکز تفریحی ساخته شود و از افزایش امام زاده های جدید جلوگیری شود. 
65- فکری به حال برادران قاچاقچی سپاه کند و اسکله های غیر قانونی سپاه را ببندد و از مداخله جمهوری اسلامی تو منطقه جلوگیری کند. 
66- فکری به حال برادران دزد لاریجانی کند
67-  کاهش نیروهای نظامی در بلوچستان وکردستان که شبیه به حکومت نظامی شده است. 
68- تورم مزخرفو یکم کاهش بده حداقل
69- برداشتن گشت ارشاد وآزادی بیشتر
70- درست کردن وضع اقتصادی مردم , احساس امنیت در جامعه
71- موسوی و کروبی آزاد بشوند.
72- نجات اقتصاد
73- کمک به بر داشتن تحریم ها البته نمی تونه چون کار از 1بی ناموس دیگه خرابه 
74- آینده ما دهه شصتیا، و دهه هفتادیای بعد از مارو نزاره از اینی که هست داغونتر بشه
75- کاری که گفته انجام بده
76- این تورم و گرانی را یک کاریش کنه
77- موسوی و کروبی و زهرا رهنورد آزاد شوند.
78- آزادی
79- تورم را بیارد پائین تا ما راحت ازدواج کنیم
80- دو چیز و برداره یکی تحریم و دوم.........
 81- خشونت و تعرضات جنسی و متلک گفتن و اینها را اول غیر قانونی اعلام کند که بی حجاب شدین همه صفا باشند مخصوصا زن ها و یکی یکی بیاد جلو و گرانی اقتصادی را سروسامان دهد و حجاب و گشت و کمیته را بردارد .
82- تورم درست کنه
83- مردم را خر فرض نکند و دروغ نگوید به ملت
84- اقتصاده درست کند
85- جمع کردن فیلترینگ
86- بگیر بگیرا منتفی شه
87- آزادی موسوی و کروبی و زهرا رهنورد
88-  گرانی رو سر و سامان بده
89- گرانی را از بین ببره
90- امنیت برای جوان ها و مخصوصا برای دخترها
91- فقط آدم باشه
92- قیمتها را بیاورد پائین و فساد ها را کمتر کند.
93- گشت و بردارند
94- مردم را از این فلاکت نجات بده
95- اوضاع ارز را درست کند که انقدر فشار به مای دانشجو خارج از ایران نیاید.
96-  میخواستم از مردم تشکر کنه که نکرد
97- اولین کار پائین آوردن نرخ دلار
98- یک سروسامانی به گرونی بده
99-  رویا پردازی نکنه و یکم با کشورهای .... دوست بشه
100- هیچی فقط دروغ نگه
101- روابط دختر وپسر را آزاد کند(جزو محالات هست)
102- چرخ اتمی را متوقف کنه, تحریم کمر مردم را شکست
103-  درست كردن وضعيت اقتصادي مردم
104- شکست حصر خانگی و شکست تورم
105-  ازادی موسوی و کروبی و همه زندانی های سیاسی. برداشتن گشت ارشاد و لباس شخصی ها
106-  کم کردن تورم
107-  به مردم احترام بزاره
108-  ما هیچی واسه این پسرا دوست دختر خوب پیدا کنه دست از سر ما بردارن ااااااااه
109- رنگش سبز بشه
110- بیکاری جوانها ,اعتیاد و گرانی و تحریم را برداره و زندانیان بیگناه آزاد شوند 
111- فیلترینگ را برداره
112- وضع اقتصاد و تحریم را درست کند
113- کار برای جوان ها و بعدش هم آزادی
114- درست کردن تورم , شر گشت ارشاد و از سرمان کم کند
115- اشتغال
116- آزادی زندانیان سبزمان با زندانی های سیاسی
117- نت را درست کند
118- آزادی
119-  این گشت ارشاد و پلیس های بی مسئولیت رو برداره
120- آزادی زندانیان سیاسی
121-  ده نمکی و شریعتمداری و از روی کره زمین محو کنه
122- به قولش عمل کنه
123- نااميدمون نكنه فقط
124- آزادکردن میرحسین موسوی
125- نجات
126-  آزاد کردن حق راه رفتن با جنس مخالف در خیابان
127- آزادی میرحسین موسوی,کروبی ,زهرا رهنورد
128-آزادی حجاب
129-  آزادی میرحسین و .... رو پیگیری کنه
130-  موسوی.رهنورد.کروبی آزاد بشن
131- ارزونی
132- آزاد شدن خانه عفاف
133- ارزان کردن خانه واسه جوان ها
134-  میتونه کاری کنه که فقط یک ساعت تو این کشور احساس آرامش کنم؟
135-  با اون کلید طلاییش همه قفل هارو باز کنه
136- به فکر ما جوان ها باشه
137- عمامه را بردارد و درست لباس بپوشد 
138- اجرای اصل 15 و انتقال اب به دریاچه ارومیه
139-  ریش خودش را بتراشد و کت و شلوار به تن کنه 
140- نرینه
141- آزادی پوشش
142- گشت ارشاده بیناموس را سیکتیر کونه
143- بیکاری را حل کنه
144- اقتصاد مملکت نجات بده
145- غرضي رو تو كابينش راه بدهۀۀۀۀۀۀۀۀۀۀۀ
146- اولین کاری که انجام بده این باشه که یه چک محکم بزن تو گوش احمدی فساد
147- عمل به حرفا و وعده هاش.همین
148-  اشتغال.وامنیت اجتماعی
149- گشت و برداره
150- فقط دلار
151- آی ارزان شه من فقط درخواست دلاردارم فقط دلار
152-  1.فیلتر فیسبوک برداشته شه 2. گشت ارشاد از ریشه کنده شه 3. ماهواره آزاد شه
153- برداشتن فیلتر
154- آدم باشه
155- از ون های گشت ارشاد بعنوان سرویس رایگان دانشگاهها استفاده شه
156- امیدمان را ناامید نکنه ...... هوادارمان باشه 
157-  اول كروبي و موسوي رو از حبس و حصر در بياره تا يكم فكر كنيم كه ممكنه اين دسيسه اقايون نباشه...من فقط زماني خوشحال ميشم كه ايشون به داد كشور پاره پاره شده من برسه...به داد درياي خزري كه هزار تيكه شد..درياچه اروميه اي كه شنزار و نمكزار شد...٢٥ ميليون دلاري كه به جاي سر صفره هموطنم هر سال ميره برا كمك به حزب الله لبنان ..هر سااااال..!!!...امنيتي كه حتي از جونوا را  تو خيابون گرفتن...سگا هم از دست اينا در امون نيستن ميبرنشون كهريزك... زماني كه بدونم مردم دنيا منو به بمب اتم نميشناسن ...هروقت اينا درست شد من لبخند ميزنم...هروقت ايشون سر قولش به مردم موند ...حرف چرت و پرته مثل باد تو هوا ..!!!!...عنتري نژاد هم قول زياد داد...اميدوارم ٤ سال ديگه با ..نشد ..نزاشتن كار كنم...مقاير با رهبري بود...و غيره دوباره ملتو خر نكنن و خودشونو توجيح..؟!!
158- سرعت نت بره بالا
159- آرامش جوان ها, تورم, ارزانی 
160-  تلاش کنه تا زندانیان سیاسی ازاد بشن
161- برگرداندن ریال به ارزش پارسال همین موقع
162- دلار ارزان بشود
163-   رفاه/ارزونی
164- نبودن گشت ارشاد
165-  دلار برگرده به قیمت قبل یعنی زیر هزار
166- رسیدن به اقتصاد و اهمیت دادن به ورزشکار
167- مسکن
168- اوضاع مالی جوان ها را بهبود ببخشه
169- رابطه برقرارکنه زیر بار حرف زور غرب هم نره
170- تحریم ها را برداره
171- تورم
172-  ازادی تمام زندانیان مرد و زن
173-  گشت ارشاد و گشت امر به معروف و نهی از منکر رو کنار بزاره
174-  حق و حقوق زنان رو به رسمیت بشناسه
175-  مشکل بیکاری رو حل کنه
176-  ارزانی را به کشور بیاره
177-  مشکل اقتصادی کشور رو درست کنه
178- برداشتن فیلتر سایت ها
179- آزادی بیان
180-  برای رسیدن به آزادی و همه خواستها و مطالبات مردم هیچ راهی بجز مبارزه و عبور از جمهوری اسلامی نیست.